“Wij verkopen sprookjes en dromen. Ik ben geen fotograaf van het realisme”

Tekst: Sara Dekens

Foto’s: Frank De Mulder

Als fotograaf achter de grootste reclamecampagnes en sensuele beelden in grote magazines als Elle, Maxim en Playboy, zag Frank De Mulder menig perfect vrouwenlichaam passeren. Toch geniet hij het meest van een privé-shoot. “Die vrouwen zijn het meest gemotiveerd”, verklaart hij. Een openhartig gesprek over passie, dromen, liefde voor vrouwen en fifty shades of grey.

Jouw levensmotto is ‘volg je passie’. Mis je passie en dromen in de wereld?

“Een jaar of twee geleden is deze stelling onderuitgehaald door een vriend die zei: “Ik doe niet graag wat ik doe, maar ik verdien er onwaarschijnlijk veel geld mee. Dus werk ik twee dagen per week en de andere vijf dagen doe ik waar ik zin in heb”. Ik moest toegeven dat deze benadering ook niet slecht is (lacht). Dat is natuurlijk een uitzondering. Ik vind het uiteraard belangrijk dat je, wat je doet, met passie en volle overgave doet.

Ik zie dat veel te weinig bij de jonge mensen vandaag de dag. Ze weten niet wat ze willen en hebben amper ambitie. Ze lijken ook niet meer te dromen.”

Was fotograaf worden al van kleins af aan jouw droom?

“Ik wist al wat ik wilde doen toen ik 16 was: ofwel ging ik vliegen, ofwel koos ik voor een carrière in de film of fotografie. Misschien is 18 jaar voor velen te jong om te beslissen wat ze met hun leven willen doen. In dat opzicht vind ik het spijtig dat de legerdienst afgeschaft werd. Dat was een sabbatjaar waarin je tijd had om na te denken en te reflecteren. Ik heb er in ieder geval van genoten, ook wel omdat ik in de camera-afdeling zat. Ik kon doen wat ik graag deed en heb veel kunnen leren.

In de academie botsten we vaak op de limieten van het budget, bij het leger was dat minder een probleem. Het werkte in twee richtingen: de dienst kon niet bestaan zonder ons, want wij waren geschoold, terwijl veel van onze oversten dat niet waren. Er was dus een wederzijds respect en wij hebben daar veel mooie dingen gemaakt.”

Hoe is jouw job geëvolueerd de laatste jaren?

“Voor de fotografie is er heel veel veranderd de laatste tijd. Ik ben ervan overtuigd dat mijn job niet zal blijven bestaan. Ik zou op dit moment ook niemand aanraden om deze richting te gaan studeren, er is geen toekomstperspectief. Vergelijk ons gerust met de videotheek. Op een bepaald moment ben je totaal overbodig.

Iedereen heeft tegenwoordig een prima smartphone. Niet enkel de camera’s ervan worden steeds beter, ook de mensen die ermee fotograferen. Als je er aanleg voor hebt, kun je op die manier veel bereiken. Bovendien kun je veel foto’s bekijken en dingen kopiëren tot je op een dag echt goed bent. Ik zou liegen als ik zeg dat ik niet onder de indruk ben van bepaalde Instagram-accounts.

We mogen ook de influencers niet vergeten. Weet je dat ik daar een theorie over heb? De influencers zijn vaak mooie vrouwen, die doorgaans een rijke man hebben. Rijke mannen wonen meestal in een schitterend huis op een prachtige locatie. De mooie vrouw verveelt zich en begint foto´s te maken bij goed weer in die perfecte setting. Daar kunnen wij gewoon niet tegenop! Zij trekken naar buiten als het mooi weer is, terwijl wij enkel foto’s kunnen maken als we een afspraak hebben. Is het die dag toevallig slecht weer, dan ben je eraan voor de moeite. Zo simpel is het.”

Niet alleen de fotografie is veranderd, ook jij bent niet meer dezelfde man. Heeft dat invloed op je foto’s?

“Door ouder te worden ga je de dingen anders zien. Ik moet eerlijk toegeven dat ik vroeger absoluut geen smaak had wat vrouwen betreft. Ik viel, net als elke man, voor die typische bimbo’s. Ik heb de smaak voor vrouwen geleerd door mijn ex-vrouw, die vandaag de dag nog steeds mijn vennoot is. Zij heeft mij geleerd anders naar het andere geslacht te kijken, een beetje zoals een vrouw dat zou doen.

Ooit zei de hoofdredacteur van Playboy in Nederland tegen mij: “Jij bent de enige man met menstruatiegedrag”. Ik moet toegeven dat ik erg veel vrouwelijke genen heb en misschien daarom goed overeenkom met dames. Ik hou niet van machogedrag, snelle motors of drank. Ik bevind mij vaker op dezelfde golflengte als ik in vrouwelijk gezelschap ben.

Ik denk wel dat ik daardoor ook een betere fotograaf ben in mijn vakgebied. Ik hou erg van het esthetische, terwijl de modale man gewoon borsten wilt zien. Ik kies tegenwoordig vaak specifiek voor kleinere borsten, net omdat dit minder seks uitstraalt en je de nadruk elders kunt leggen.”

“Ik ben nog nooit geërotiseerd geweest door een professioneel model. Dat zal eerder gebeuren bij iemand die om een privé-shoot vraagt. Ik geniet ook meer van die laatste, gewoon omdat die vrouwen veel gemotiveerder zijn. Ook als ik foto’s shoot voor mijn eigen projecten kies ik liever vrouwen die het écht willen. Ik wil iemand die alles doet. Begrijp me niet verkeerd, dat wil niet zeggen dat ik haar alles ga laten doen, maar die mogelijkheid moet er wel zijn. Weten dat die vrouw het zou doen, is voor mij voldoende. Dat is namelijk het bewijs dat ze er voor 100% voor wilt gaan.

Natuurlijk moeten de vrouwen er mooi uitzien, want mijn werken moeten ook verkopen. Ik heb een tijd geleden vrouwen tussen 40 en 50 jaar oud gefotografeerd. Het filmpje dat erover gemaakt is ‘Model for one day’ zorgt voor veel aanvragen, maar dat was niet het uitgangspunt. Met het filmpje wilde ik laten zien dat je er nooit te oud voor bent, voor jezelf. Dat betekent echter niet dat ik nu een boek ga maken met enkel portretten van vrouwen van 50. Daar zit volgens mij niemand op te wachten. Wij verkopen sprookjes en dromen, ik ben geen fotograaf van het realisme. Laat ons nog wat dromen!”

“Alle foto’s zijn gefotoshopt, daar ga ik niet over liegen. Je moet natuurlijk starten met een goede inhoud. Bij ons dient fotoshop vooral om de ‘fifty shades of grey’ naar voren te halen. Vergelijk het gerust met de donkere kamer. Iedereen denkt dat we benen verlengen en borsten groter maken, maar daar gaat het totaal niet om. In tegenstelling tot een smartphone-beeld dat volledig geboost is, krijgen wij een vlak beeld, maar eentje dat vol informatie zit. Je hebt die bewerking wel nodig om alle details en grijswaarden naar voren te halen. Het mooiste compliment dat ik kreeg was dat iemand zei: “This guy is the real fifty shades of grey”. Dat deed me ongelooflijk veel plezier!

De meeste van mijn klanten zijn gegoede vrouwen. Heel intelligent en open-minded. Ik vertel hen dat we gaan fotoshoppen, maar ook waarom. Ik vergelijk het het liefst met hoe je jezelf bekijkt in de spiegel, op twee verschillende momenten. Het eerste moment is in de winter, als het koud is en je nog geen straaltje zon hebt gezien. Het enige licht is een koude TL-lamp. Het tweede moment dat je in de spiegel kijkt, kom je net terug van een deugddoende vakantie in de zomer. Je bent mooi gebruind en je kijkt in de spiegel bij warm kaarslicht. Je bent in beide situaties dezelfde vrouw, en toch zie je er helemaal anders uit. Dat is wat wij met fotoshop doen, de ideale omstandigheden creëren.

Er zijn natuurlijk ook altijd de zogenaamde ‘truken van de foor’. Voor Playboy kreeg ik soms ook de opdracht om bikinishoots doen. Bij deze foto’s vinden mannen het ongelooflijk sexy om een beetje tepel onder de stof te zien. Kwam het niet, dan tekenden wij het. Een tepel is namelijk niet meer dan een stukje schaduw en een stukje licht. Hetzelfde geldt voor schaamlippen die je soms afgetekend ziet in een broekje. Gewoon een banaantje licht en een banaantje schaduw, niet meer of minder (lacht).”

“Moest ik weer jong zijn en pas afgestudeerd, ik zou graag bij een meester in de leer gaan. Ik heb dat toen niet gedaan, omdat ik vond dat ik zelf al meester was (lacht). Nu zou ik het wel doen, simpelweg omdat ik nu weet dat het leerproces op die manier tien keer sneller gaat.

Ik heb nochtans de kans gehad. Tijdens mijn legerdienst had ik contact met Vittorio Storaro, degene die verantwoordelijk was voor de look van de films van onder meer Bernardo Bertolucci. De absolute top van de wereld! Op het moment dat ik ernaartoe kon gaan, leerde ik mijn ex-vrouw kennen. Op dat moment zag ik het niet meer zitten om een jaar of twee naar Italië te gaan, maar ik zou het nu elke jongere aanraden!”

“Mijn droom was altijd om een film te maken, maar ik heb het aan de kant geschoven. Ik weet nochtans dat ik echt een goede film zou kunnen maken. Omwille van de psychologische kennis, het kunnen spelen met karakters en emoties. Ik weet dat ik een onwaarschijnlijke gave heb om acteurs en actrices te begeleiden. Om hun eigen talenten laten floreren en op zoek te gaan naar de juiste nuances. Nu ben ik te oud geworden om actief voor een carrièreswitch te kiezen, maar moesten ze het me voorstellen, ik zou wel ja zeggen.”

“We zijn allebei leeuw, en die zijn niet haatdragend. We hebben weleens ruzie, maar vijf minuten later pakken we elkaar weer vast. Zij is verliefd geworden op een ander. Dat we nadien nog goed overeenkwamen, heeft ook met mijn mentaliteit te maken. Omgekeerd zou het niet waar geweest zijn, denk ik (lacht). Uiteindelijk hebben we er allebei mee gewonnen. Ik heb nu twee vrouwen in mijn leven en zij twee mannen. Het is een heel fijne gedachte, om te weten dat ik altijd op haar kan rekenen. Stel dat ze morgen in het zuiden van Spanje in de problemen zou zitten, ik spring in mijn auto en rij naar daar. Zonder twijfel. Omgekeerd ook.

Ook mijn huidige vriendin kan het goed vinden met mijn ex en er is wederzijds respect. Ik vind het oprecht spijtig dat andere mensen dit gevoel niet kennen. De wereld zou er veel mooier uitzien. Ik zie mijn situatie nu als een meerwaarde die ik iedereen toewens.”

“Absoluut. Ik kom goed overeen met mijn ex-vrouw en heb een pracht van een vriendin. Ze was 22 toen ik haar leerde kennen, ik 43. Ze was de oudste van vijf kinderen en ik voelde meteen dat zij erg matuur was. Toen Ik haar meenam op restaurant, wilde zij onmiddellijk haar deel betalen. Toen ik weigerde, stelde ze voor om de volgende keer te trakteren. De derde keer kwam ze af met een zakje van de Delhaize. “Ik ga koken voor jou”, zei ze. Toen wist ik dat het in orde was. Koken voor iemand is liefde geven. Dat geldt trouwens zowel voor vrouwen als voor mannen.

Mijn vriendin kan enorm goed koken en intussen baten we samen ook een boetiekhotel uit en organiseren we events. Ik geniet er enorm van. Naast fotografie heb ik namelijk nog een passie, en dat is mensen gelukkig maken. Dat probeer ik elke dag te doen.”

Het hoeven dus geen perfecte modellen te zijn voor jou?

Die sprookjes en dromen kun je alleen waarmaken door te fotoshoppen?

Zijn er dingen waar je spijt van hebt in je carrière, of die je liever anders had aangepakt?

Je ex-vrouw is nog steeds je vennoot en jullie komen nog erg goed overeen. Wat is jullie geheim?

Heb je nog dromen?

Mag ik je een gelukkig man noemen?