Dubbelinterview: Guillaume Van der Stighelen en Thomas Pieters

Foto’s: Noa Goossens

De ene is een wereldbekend golfer die in de container van Wesley Sonck en Pedro Elias het golfrecord verpulverde met een slag van meer dan tweehonderd meter. De andere was ooit een wereldbekend reclamemaker die samen met André Duval het bureau ‘Duval Guillaume’ oprichtte. Zij delen een passie: de golfsport bekender maken bij een breder publiek. 

Thomas Pieters °1992
Professioneel golfer. Vader.
Viermalig winnaar European Tour.
All Time Rookie record Ryder Cup – 2-jaarlijks toernooi tussen de beste spelers van USA en Europa.

Guillaume Van der Stighelen °1955 ex-reclamemaker.
mede-oprichter Duval Guillaume Vader en echtgenoot. 

Auteur van 6 boeken, waaronder de bestseller ‘Echt’.
Schreef columns voor Knack, De Morgen en GVA.
Maakte voor Canvas documentaire over de verkiezingscampagne van Obama Werkt aan een familieroman.

Plaats van ontmoeting is de prachtige Rinkven Golfclub, ten noorden van Antwerpen. Guillaume is er lid, en Thomas komt er oefenen als hij in het land is. 

Spelen jullie hier vaak samen? 
GVdS: Vaak is groot woord. Als Thomas in het land is, heeft hij het heel druk met de voorbereiding van het volgende toernooi. Maar het gebeurt wel eens, ja. Om de vijf slagen die ik doe, mag Thomas er ook eentje doen. 

TP: (Lacht). Hij overdrijft.
GVdS: Overdrijven is dertig jaar mijn vak geweest, Thomas. 

We zijn vertrokken voor een vrolijk gesprek met twee heren die elk op hun domein bij de wereldtop horen. 

Laten we beginnen bij het begin. Wanneer hebben jullie voor het eerst een golfstok in de handen gehouden? 
TP: Mijn pa kwam thuis van een reis in Zuid-Afrika en had er in het hotel een golfinitiatie gekregen. In Olen is een kleine golfclub die heel laagdrempelig is en daar zijn we met de hele familie beginnen golfen. Zalig. Wij mochten er als kinderen alles. Geen regels, gewoon je amuseren en ballen slaan. Zo moet het. Veel grote clubs maken het heel onaangenaam voor kinderen om te leren golfen. Dat pikken kinderen niet. Er worden nu weer golfkampen georganiseerd waar plezier en ontspanning voorop staan. Dat is goed. 

GVdS: Het is zoals met muziekscholen. Verveel de kinderen met urenlange notenladders en saaie muziek en ze raken geen piano meer aan. Kinderen moeten golf leren kennen als een plezierig spel.
Ikzelf was iets ouder toen ik begon te golfen. Veertig om precies te zijn. Ik kom uit een familie van zeilers. Golfers, dat waren rare lui met maffe petjes die zich druk maken om een balletje dat nauwelijks groter is dan een knikker. De eerste club – een golfstok heet dus een ‘golfclub’, beste interviewer – die ik vasthield, dat was in het meest zuidelijke punt van Ierland. Daar is een heel bekend vissersdorp, Kinsale, waar ieder jaar een internationaal reclamefestival plaatsvindt. Ik was in 1994 vastbesloten afscheid te nemen van de reclame en zat voor een laatste keer in de jury. Madison Avenue en de hele reclamewereld die u kent uit de reeks, hing mij een beetje de keel uit. 

Maar dat was dus buiten André Duval gerekend. Die had het idee van met mij iets helemaal nieuws te beginnen. Hij was bereid er zijn top-functie voor te laten vallen bij een Parijse groep. Op een paar mijl van het dorp ligt een schiereiland op de klippen. Dat was toen een prachtig natuurgebied met wilde gemzen en een monumentale vuurtoren. We gingen er wandelen om te praten over plannen en tot mijn grote ontsteltenis stond de klip vol bulldozers. Ik was razend op alles was met golf te maken had en om mij wat te kalmeren is André met mij naar een klein terreintje gegaan en daar heeft hij dus een golfclub in mijn handen gestopt. Ik weet nog dat we een hele namiddag hebben gedaan over één hole. 

Thuisgekomen ben ik lessen gaan nemen in Brasschaat en een jaar later mocht ik hakkend en ploegend de baan op. Vandaag, bijna vijfentwintig jaar later, kan ik het nog altijd niet. 

TP: Komaan Guillaume. Je slaat een goeie bal. 

GVdS: Ja, dat zal wel eens gebeuren. Een blinde eekhoorn vindt ook wel eens een noot. Maar ik geef toe, er zit progressie in. Vroeger, als er eens een bal de goeie richting uitging, was de grote vraag: Wat heb ik in hemelsnaam goed gedaan? Nu is er de vraag, als ik nog maar eens de mist inga, wat heb ik nu weer verkeerd gedaan? 

TP: En jij denkt dat wij nooit een bal misslaan? 

GVdS: Ja, maar dat is dan omdat een bal twee meter van de vlag ligt in plaats van twee centimeter. 

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? 
GVdS: Pieters Productions, het familiebedrijf achter Thomas, heeft in 2018 de European Tour terug naar België gehaald. Ik ben eerst in contact gekomen met zijn zus, die zijn manager is, en dan met zijn broer Pieter-Jan. Die is partner in een digital agency in Nederland. We praatten over de marketing rond het toernooi, en zo ben ik later in contact gekomen met de jongste, van wie ik zoals elke Belgische golfer enorm fan was. 

Hoe was het voor jou, Thomas, om Guillaume te ontmoeten? 
Het deed me goed iemand tegenover mij te hebben die zelf op zijn domein internationaal de top had bereikt. Hij leek mij heel goed aan te voelen. Dat was toen belangrijk voor mij. Ik stond op een gegeven moment top 25 in de wereld. Dan kom je in de belangstelling en terwijl je voordien een rustig leventje had, zit plotseling iedereen aan je mouw te trekken en bovendien word je gebombardeerd tot rolmodel. Mijn reactie op die aandacht is niet altijd de juiste geweest. Nu kan ik dat veel beter plaatsen. Bij hem kan ik heel open zijn over wat er in mij omgaat. Dat is een luxe. 

Jullie zijn zelfs samen in zaken gestapt? 
GVdS: Thomas heeft geïnvesteerd in een app die zijn broer heeft ontwikkeld, op basis van vrienden die veel samenspelen. Ze hebben mij erbij gevraagd om te zien of er een verdienmodel aan gekoppeld kan worden. 

TP: Jonge golfers spelen graag matchplay. Ik ook trouwens. 

Leg uit. Wij kennen niks van golf. 
TP: Wel, een gewone wedstrijd, daar gaat het erom in zo weinig mogelijk slagen het hele parcours te spelen. Wie de laagste score heeft, wint. 

Zoals bij minigolf? 
TP: Voilà. Bij matchplay heb je maar één tegenspeler. Je speelt elke hole voor een punt. Jij maakt een drie, en ik maak een vier, dan krijg jij een punt. Wie van de twee op het laatst de meeste punten heeft verzameld, die wint. 

GVdS: Voor amateurgolfers is het veel plezieriger spelen, je strijdt tegen elkaar. Maar clubs organiseren zelden deze formule. Daarom organiseren wij het dus digitaal. De resultaten verschijnen op social media. 

En slaat het in? 
GVdS: De bedoeling is om adverteerders mee te krijgen, zodat spelers er gratis gebruik van kunnen maken. Vorig jaar heeft Duvel een actie gedaan, dat was een geweldig succes. Je speelde een match en de winnaar kreeg in de bar een Duvel gratis. Het model dat we hebben heet ‘Branded Competitions’. Wij organiseren een competitie, en een bedrijf mag daar zijn naam en logo aan koppelen. Heel lage kost met een hoge selectiviteit op een heel geliefde doelgroep.
Bij de tweede editie van de European Tour, hebben alle clubs in België een matchplaytoernooi georganiseerd. De winnaars ervan mochten de finale meelopen, parallel met de professionals. Een enorm succes. En het leverde ons de eerste vijfduizend downloads op. European Tour heeft er lovende artikels over geschreven op hun website en nu krijgen we aanvragen van golfverenigingen in het buitenland. Ze zoeken al lang naar manieren om lokale clubgolfers meer te betrekken bij het Tourgebeuren. Vergelijk het met de Ronde Van Vlaanderen voor amateurs. Zoiets is het.
Intussen draait ook de Belgian Golf League, dat is een wekelijkse competitie tussen clubs, op ons platform. Dus, ja het gaat vooruit. Al zal het pas echt van de grond komen als het internationaal een succes wordt. Dat kan nog even duren. Maar, we hebben de bekendheid van Thomas. Als iemand anders zo’n app zou beginnen en dan een top100-golfer zou moeten aanspreken om er zijn naam aan te binden, het zou hen een fortuin kosten. 

Veel mensen zullen zich afvragen: wat is dat toch met golf, dat mensen het zo belangrijk vinden? 
GVdS: Dat is inderdaad een mysterie. Het kruipt onder je huid. Het is het omgekeerde van een hamburger eten. Vooraf heb je er enorm zin in. Van bij de eerste hap heb je al spijt, en achteraf zweer je dat je er nooit meer één eet. Golf is net andersom. Vooraf denk je, niks voor mij. Als je voor het eerst een bal in de lucht slaat, gaat er een euforisch gevoel door je lijf. En achteraf denk je, dit wil ik kunnen. Waarom ben ik er niet vroeger mee begonnen? 

TP: Voor mij is golf alles. Ik kan dat moeilijk omschrijven. Het is mijn job, mijn hobby, mijn passie en mijn toevlucht. Het is mijn hemel en het is mijn hel. 

Hel? 
TP: Ja, hel. In Rio heb ik net het podium gemist. Je wil niet weten hoe dat voelt. Maar het is net omdat de tegenslagen zo pijn doen, dat je de hemel te rijk bent als het allemaal eens lukt. 

GVdS: Ontbering schept vreugde.
TP: Voilà. Nonkel pater heeft gesproken.


Tot slot. Jullie die al zoveel hebben bereikt, blijft er nog een droom over?
TP: De Rydercup meedoen en winnen. Een Olympische medaille. En een Major winnen. 

GVdS: Je hebt nog tijd. Een Engelsman heeft dit jaar op zijn achtenveertigste voor de allereerste keer een toernooi gewonnen op de European Tour. Jij hebt al vier zo’n bekers en je bent nog geen dertig.
Mijn golfdroom is iets makkelijker te realiseren. Dat terrein in Ierland, dat vijfentwintig jaar geleden werd aangelegd, dat is nu een prachtig terrein dat op de bucketlist staat van zowat elke golfer in de wereld. Old Head Golf Links. Ik heb er van in het begin gespeeld. Thomas is er nog nooit geweest. Het is mijn droom dat we daar ooit samen spelen en daarna een tochtje zeilen rond de vuurtoren op de oceaan. 

Wel, allebei succes met de droom en bedankt voor het verrijkend gesprek. Wij staan morgenvroeg alvast op de mat, ballen te meppen.