Van urgentiearts naar ondernemer: “Een hele verandering, maar wel een stap in de juiste richting”

Elisabet Haesevoets en Michael Torfs leerden elkaar kennen tijdens hun opleiding als arts-specialist in het ziekenhuis. Waar Michael ervoor koos om verder te gaan als radioloog, zette Elisabet onlangs de stap naar het ondernemerschap en startte een bloeiende praktijk in de esthetische geneeskunde. 

Tekst: Maxine Detaellenaere

Foto’s: Stephanie Smeets

Jullie zijn beiden arts, waarin ben jij gespecialiseerd, Elisabet?

Elisabet: “Ik studeerde af als urgentiearts, dat zijn de dokters die werken op de spoedafdeling van een ziekenhuis. Maar al tijdens mijn opleiding merkte ik dat dit een zeer zware job is die zich voornamelijk op avonden, weekenden en nachten afspeelt. We hebben ook twee kindjes en er is derde baby op komst, dus dan is zo’n intensieve baan een hele uitdaging. Een jaar geleden besliste ik om de sprong te wagen en mijn eigen praktijk in esthetische geneeskunde op te richten. Ik was altijd al sterk geïnteresseerd in dit onderwerp, maar er bestaat nog geen officiële studie die dit behandelt. Ik volgde wel meerdere opleidingen om elke behandeling die ik aanbied, volledig onder de knie te hebben en op de hoogte te zijn van alle ontwikkelingen.”

Jij bent radioloog, Michael. Waarom koos je voor deze specialisatie?

Michael: “Eerst was ik van plan om cardioloog te worden, waarbij je voornamelijk hart- en vaatziektes behandelt, maar uiteindelijk vond ik dat onderwerp wat te nauw. Als radioloog kom je met veel meer verschillende delen van het lichaam in aanraking, wat ik interessanter vind. Daarom ben ik last minute toch nog veranderd naar radiologie.”

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? Op de schoolbanken, in het ziekenhuis of was het helemaal niet werkgerelateerd?

Elisabet: “Ik studeerde in Leuven en Michael in Antwerpen, dus we hebben elkaar niet ontmoet op de schoolbanken, maar we waren wel assistent in hetzelfde ziekenhuis en zo hebben we elkaar ontmoet. We waren ook soms samen van wacht en ik had als urgentiearts vaak een radioloog nodig, waardoor we regelmatig telefoontjes met elkaar pleegden.”

Toch is het ook voor ons als arts heel belangrijk om een tweede opinie te vragen en ook om een huisarts te hebben. Want je hebt de neiging om dingen te minimaliseren of net uit te vergroten.

Zijn er voordelen aan het feit je een partner hebt die ook arts is? 

Elisabet: “Als arts-specialist in opleiding werk je vaak 80 à 90 uur per week en daardoor heb je niet echt een sociaal leven. Je hebt heel weinig vrije tijd, dus je kan die niet met veel mensen doorbrengen, waardoor je kennissenkring ook kleiner wordt. Dan is het wel een voordeel als je partner in hetzelfde schuitje zit en dat begrijpt. Bovendien was het handig dat we regelmatig samen van wacht waren, zo zagen we elkaar een beetje meer.” 

 

Overlapt jullie werk soms?

Elisabet: “Toen ik vroeger op de spoedafdeling werkte, gebeurde dat nu en dan. Wanneer ik een radioloog nodig had, belden we met elkaar om te overleggen hoe we een medische kwestie het best konden aanpakken. Nu is dat minder het geval, maar naast het werk bespreken we wel nog vaak interessante medische kwesties, omdat we dat beiden erg boeiend vinden.”

Gebeurt het dat jullie elkaars patiënt zijn? 

Elisabet: “Soms ben ik een patiënt van Michael, bijvoorbeeld wanneer ik zwanger ben. Michael kan de echografieën lezen, wat wel handig is, natuurlijk.”

 

Voelt het vreemd aan wanneer je een patiënt bent van je partner, of net niet?

Elisabet: “Voor mij voelt dat altijd heel natuurlijk aan. Soms kan het wel wat moeilijk zijn als het om je familie gaat. Een tijdje geleden werd mijn vader ziek en toen we de CT-scan zagen, konden we die interpreteren en dan is het natuurlijk wel even slikken als het om slecht nieuws gaat. Toch is het ook voor ons als arts heel belangrijk om een tweede opinie te vragen en ook om een huisarts te hebben. Want je hebt de neiging om dingen te minimaliseren of net uit te vergroten.” 

Jammer genoeg worden Botox- en fillerbehandelingen vaak uitgevoerd door mensen die daar niet gekwalificeerd voor zijn en soms zelfs geen medische achtergrond hebben. Daar komt mijn haar van rechtop staan!

Kan je mij wat meer vertellen over je praktijk, Elisabet?

Elisabet: “Esthetische geneeskunde is altijd mijn passie geweest, vooral omdat je je patiënten helpt om zich opnieuw goed te voelen in hun vel. Jammer genoeg worden Botox- en fillerbehandelingen vaak uitgevoerd door mensen die daar niet gekwalificeerd voor zijn en soms zelfs geen medische achtergrond hebben. Daar komt mijn haar van rechtop staan! Dat kan zo gevaarlijk zijn, en soms zelfs fataal aflopen. Zeker door mijn achtergrond op de spoedafdeling, weet ik hoe slecht zo’n dingen kunnen eindigen.” 

 

Ik las dat de vele videocalls tijdens de coronacrisis leidden tot een grotere vraag naar esthetische ingrepen. Heb je dat ook gemerkt?

Elisabeth: “J
a, dat klopt, de vraag naar ingrepen die vaak niet nodig zijn, is inderdaad toegenomen. De hoek van je scherm aanpassen en je laptop wat hoger plaatsen, doet dat al veel. Als je dat nog eens combineert met een ringlamp zie je er onmiddellijk prachtig uit!” (lacht)

Raad je soms ook behandelingen af bij patiënten?

Elisabet: “Het gebeurt dat ik hen afraad om een ingreep te laten uitvoeren. Soms hebben ze dat helemaal niet nodig, maar zit het in hun hoofd. Ik merk in mijn praktijk dat sommige patiënten gebaat zouden zijn met psychische hulp. Het maakt mij dan ook heel kwaad dat er dokters zijn die daar dan toch in meegaan en de ingreep uitvoeren, ook wanneer het niet nodig is.”

 

Denk je dat sociale media daar ook een rol in spelen?

Elisabet: “Ja, vooral bij jongere meisjes die zich spiegelen aan influencers. Vaak hebben ze ook een andere visie op schoonheid. Mijn generatie is eerder opgegroeid met Michelangelo’s Gulden Snede als maatstaf voor schoonheid, terwijl jongeren zich eerder laten leiden door wat ze zien op sociale media.”

 

Je hebt nu een eigen praktijk, was het een grote aanpassing vergeleken met je job als spoedarts?

Elisabet: “Het was voor mij een hele uitdaging om te kiezen voor het ondernemerschap. In het ziekenhuis krijg je maandelijks je loon, maar als zelfstandige valt die zekerheid weg. Je bent ook zelf verantwoordelijk voor het aankopen van materiaal en producten, en je moet weten hoe je klanten moet aantrekken. Dat was allemaal nieuw voor mij. Als ondernemer stopt het werk ook nooit. Je bent constant bezig, ook met innovatie en bijscholing. Ik ben altijd zeer kritisch voor mezelf en vind het heel belangrijk om mezelf te blijven verbeteren en te blijven groeien. Het was dus inderdaad een serieuze verandering, maar wel een stap in de goede richting.”

Michael: “Ik vind het echt mooi hoe Elisabet zich als ondernemer heeft ontpopt. Onze familie telt niet zoveel zelfstandigen, dus onze omgeving kon haar niet altijd met raad en daad bijstaan. Ze heeft heel veel zelf moeten uitzoeken.”

Heb je veel getwijfeld of je de sprong wel zou wagen?

Elisabet: “Toen ik vertelde dat ik mijn eigen praktijk wou starten, kreeg ik vaak de reactie dat ik een groot risico nam, maar zelf vind ik niet dat dit klopt. Mocht na een tijd gebleken zijn dat het geen succes was, dan kon ik gewoon opnieuw werk zoeken op een spoedafdeling. Ik had in mijn ogen niks te verliezen. En gelukkig heb ik het aangedurfd om de stap te zetten, want de praktijk loopt super!”

 

Michael, hoe sta jij tegenover Elisabets nieuwe job?

Michael: “Ze doet dat zeer goed. Elisabet is technisch heel handig en daarnaast heeft ze ook veel empathie en een oog voor esthetiek. Ze is, in mijn professionele opinie, een natuurtalent.”

Meer over de werking van Dr. Haesevoets?

Neem een kijkje op haar website