Een nieuw boek opent de deuren naar privé-oases waar internationale stijl en Marokkaans decor elkaar ontmoeten.
Stefanie Waldek
Fotografie Jean Cazals
Van de vele musea in Marrakech is er één dat ontwerper Meryanne Loum-Martin altijd voor het eerst bezoekt om het eclectische architecturale erfgoed van de stad te leren kennen: Dar Si Said, gehuisvest in een 19de-eeuws paleis. “Er is een kamer die absoluut alle elementen van het ontwerp verzamelt, van de mozaïeken, tot het gesneden hout, tot het geschilderde hout, tot het gesneden gips, tot het geschilderde gips – alles bevindt zich in één kamer”, zegt Loum-Martin. “Voor mij is het de essentie van Marrakech.”
Bij haar allereerste bezoek aan de stad, bijna 35 jaar geleden, voelde de voormalige advocaat zich thuis. “Ik ben een mix van een heleboel dingen, deels Franse West-Indiase, deels Senegalese,” zegt Loum-Martin, die in Ivoorkust werd geboren en in Londen, Moskou en Parijs woonde voordat zij zich in Marrakech vestigde. “Diversiteit en mixen maakt deel uit van mijn DNA, en het is iets dat ik hier heb gevonden.” Historisch gezien is Marrakech een kruispunt van culturen die elk hebben bijgedragen aan het unieke esthetische gevoel van de stad, en vandaag de dag, blijft die globale levendigheid zich af tekenen in creatievelingen.
Deze creatievelingen vormen nu de sociale kring van Loum-Martin en ze is al lang gefascineerd door de manier waarop ze hun huizen hebben ontworpen om hun eigen smaak te combineren met het traditionele Marokkaanse decor. “Er zijn veel plaatsen waar een fantastische stijl bestaat, maar dat betekent niet dat je de lokale stijl kunt respecteren en met je eigen stijl kunt vermengen”, zegt ze. “In Marokko, en in het bijzonder in Marrakech, kunnen buitenlandse creatievelingen zichzelf zijn en toch een Marokkaans huis hebben.”
Voor haar eigen huis, dat ook dienst doet als boetiekgasthuis Jnane Tamsna, mixt Meryanne Loum-Martin stukken uit de hele wereld. Verschillende meubels zijn van eigen ontwerp; een schilderij van de lokale kunstenaar Philippe Deltour hangt aan de muur; een aantal stoffen zijn geweven door de Senegalese kunstenaar Aissa Dionne; en de kruk is afkomstig uit de Filippijnen.
Deze juxtapositie van designgevoelens – waar hedendaags minimalisme kan samenkomen met sierlijk tegelwerk, waar weelderig textiel kan samenkomen met kale aarden wallen – vormde de basis van Loum-Martin’s aankomende boek Inside Marrakesh: Betoverende huizen en tuinen (Rizzoli, 60 dollar). Neem gerust eens een kijkje.
“Deze kamer is als een Europees kasteel in Marrakech”, zegt Loum-Martin over de woonkamer van een Belgisch echtpaar. “De bouwkundige elementen zoals de open haard zijn Marokkaans, en het meubilair is Europees, zoals de banken met dierenprint, die een knipoog zijn naar Madeleine Castaing, de beroemde Franse binnenhuisarchitect.”
In 1999 begon Loum-Martin gebleekt hout te verwerken in haar interieurs in Marokkaanse stijl, die meestal gevuld waren met donkerder hout. Voor haar eigen riad in Marrakech hield prinses Letizia Ruspoli van Italië, samen met ontwerpster Jérôme Vermelin, de dingen licht en helder, met inbegrip van houten elementen zoals de raamkozijnen en het kleine bijzettafeltje in de hoek.
Maïté en Paolo Bulgari tapten de lokale architect Amine Kabbaj en het Spaanse ontwerpduo Gustavo en Pablo Paniagua af voor hun huis in de medina. “Het plafond is op een zeer moderne manier behandeld”, zegt Loum-Martin. “Het is een klassiek Marokkaans patroon, maar dan vergroot en in natuurlijk cederhout. In een ander huis zouden ze het in een donkerder vernis of in patronen hebben geschilderd.”
“Dit huis is een totaal andere kijk op Marokkaanse inspiratie,” zegt Loum-Martin. “Je hebt de bogen, gips, keramiek, zellige, maar het is volledig persoonlijk. Het is een huis ontworpen door een kunstenaar meer dan een binnenhuisarchitect.” Hier worden traditionele Marokkaanse patronen geabstraheerd en geherinterpreteerd met een hedendaagse Milanese knik.
In het huis van markies Franco Santasilia Di Torpino en zijn vrouw Rafaella, vermengt een India-geïnspireerde decor zich met traditionele Marokkaanse elementen. “Marrakech laat je toe om op een zeer geraffineerde manier buiten te leven”, zegt Loum-Martin. “Er is dit soort verfijning in de buitenlucht, waar ik van hou.”